آشنايي با لوزي شناسايي خطر

خانه‌هاي لوزي داراي يك زمينه رنگي يا حروف رنگي ثابت بصورت زير مي باشد :

          رنگ قرمز براي خانه بالا ( قابليت اشتعال )

          رنگ آبي براي خانه سمت چپ ( خطرات بهداشتي )

          رنگ زرد براي خانه سمت راست ( قابليت فعل وانفعال شيميايي )

      خانه پايين بي‌رنگ و يا اينكه به رنگ بدنه محموله مي‌باشد  ( خطرات خاص ) 

 هر كدام از موارد فوق  ( قابليت فعل و انفعال شيميايي . قابليت اشتعال . خطرات شيميايي ) به پنج درجه تقسيم مي‌شوند ( از درجه صفر تا درجه 4 ) بطوريكه درجه صفر نشان دهنده بي‌خطري و درجه 4 نشان دهنده خطر بسيار شديد مي‌باشد .

      اين درجه بندي در مورد خطرات خاص وجود ندارد .

 قابليت اشتعال مواد

درجه 4:

گازهاي شديدا قابل اشتعال و مايعات بسيار فرار قابل اشتعال و موادي كه در حالت گردو غبار در هوا تشكيل مخلوط انفجاري ميدهند. مانند: سولفيد هيدروژن – استالدئيد- اسيد پيكريك.

درجه 3:

مايعاتي كه تقريبا در حرارت نرمال مشتعل ميشوند. مانند: هيدروكسيل امين – فسفر سفيد – استايرن .

درجه 2:

مايعاتي كه جهت مشتعل شدن بايد مقداري حرارت ببينند و جامداتي كه توليد بخارات قابل اشتعال مينمايد. مانند: اسيد استيك – نفتالن – فرم الدئيد.

درجه 1:

موادي كه قبل اشتعال بايد حرارت ببينند. مانند: گليسيرين – سولفور – روي .

درجه صفر :

موادي كه مشتعل نميشوند . مانند : اسيد نيتريك – پراكسيد سديم – اسيد سولفوريك .

خطر بهداشتي مواد

منظور از خطرات بهداشتي همان خطرات و مضرات مواد شيميايي بر روي سلامتي انسان مي باشد و مفهوم درجات پنجگانه آن بشرح زير مي‌باشد :

درجه 4:

          موادي كه مقدار كمي از بخارات آنها مي‌تواند سبب مرگ شود مانند هيدروژن سيانيد HCN 

درجه 3 :

           موادي كه خطرات فوق‌العاده براي سلامتي دارند  مانند سولفيد هيدروژن H2S  هيدرواكسيد سديم NaOH  فسفر سفيد P

درجه 2 :

           موادي كه براي سلامتي خطرناك هستند . مانند اكسيد اتيلن C2H4O  نفتالين  C10H8

درجه 1:

               موادي كه خطرات كمي براي سلامتي دارند . مانند كلسيم Ca

درجه صفر :

                مو ادي كه تحت شرايط حريق نيز خطري براي سلامتي توليد نمي‌كنند . برنز. فسفر قرمز

قابليت فعل و انفعال شيميايي

ميزان پايداري و تركيب ماده شيميايي با آب را نشان داده و تقسيم بندي آن بصورت زير است :

درجه 4:

           موادي كه در حرارت و فشار معمولي قادر به تجزيه يا واكنش انفجاري است . مانند اسيد پيكريك و تري نيترو تولوئن

درجه 3 :

            موادي كه قادر به تجزيه يا واكنش انفجاري بوده ولي جهت اين عمل به چاشني يا حرارت كافي نياز دارند . مانند فلوئر f

درجه 2:

          موادي كه در حالت عادي ناپايدار بوده و تغييرات شيميايي يا فته ولي منفجر نمي‌شود

درجه 1 :

           موادي كه درحالت عادي پايدار بوده ولي در حرارت و فشار بالا ممكن است ناپايدار شوند و با آب واكنش نمود ه ( ولي نه بشدت ) انرژي آزاد نمايد مانند روي z

درجه صفر :

          موادي كه در حالت عادي حتي در شعله پايدار هستند و با آب واكنش نمي‌دهند .مانند ذغال چوب 

خطرات خاص

خطرات خاص شامل خطر و اكنش با آب يا پلي مريزه شده و يا خطر مواد راديواكتيو را نشان مي‌دهد .

اگره  منظور خطر استفاده از آب جهت اطفاء حريق باشد ( مثل خاموش كردن حريق سديم با آب ) در خانه پايين يك W كه يك خط از مركز آن گذشته (W ) قرار داده مي‌شود و اگر جسم تحت شرايطي پلي مريزه شود علامت         در اين خانه جايگزين مي‌شود .

مواد پلي‌مريزه مواد شيميايي هستند كه به هنگام سوختن گاز سمي توليد ميكنند و به راحتي خاموش نمي‌شوند .